ข่าวคราวมากมายที่สะท้อนให้เห็นว่า คนไทยมีความคิดเห็นไม่ตรงกัน บางครั้งถึงขนาดที่ใช้กำลังห้ำหั่นกัน
เคยตั้งคำถามเล่นๆ กับตัวเองว่า อะไรเป็นตัวจุดชนวน “ความคิด” ที่นำไปสู่ภาวะสุขภาพจิตเสื่อมถอย แล้วก็ได้คำตอบหลายอย่าง อาจเป็นเพราะความห่วงใยของคนไทยที่รักประเทศ หรือเป็นเพราะความรู้สึกที่รับไม่ได้ ที่คนอื่นคิดไม่เหมือนตัวเอง คนบางคนก็ด่วนตัดสินอะไรต่อมิอะไรไป โดยที่ยังไม่ได้ฟังเหตุผลว่า อะไรถูกอะไรผิด แต่ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม สิ่งที่รู้สึกในเวลานี้ก็คือ
ความสุขของคนไทยกำลังเริ่มลดลงเรื่อยๆ....
ซึ่งต้นตอของความสุขที่ลดลงนั้น ไม่ได้มาจากปัจจัยเรื่องการเมือง หรือเศรษฐกิจ แต่มาจากปัญหาสุขภาพจิตของปัจเจกบุคคล ที่ไม่สามารถปรับความคิด ความรู้สึกให้เท่าทันกับเหตุการณ์ หรือเรื่องราวที่มากระทบได้
อะไรจะเกิดอะไรจะสูญเสีย อะไรจะเลวร้ายขนาดไหน เรายังโชคดีที่ยังไม่เคยเจอปรมาณูลงสักลูกเลย
ความสุขของคนไทยกำลังเริ่มลดลงเรื่อยๆ....
ซึ่งต้นตอของความสุขที่ลดลงนั้น ไม่ได้มาจากปัจจัยเรื่องการเมือง หรือเศรษฐกิจ แต่มาจากปัญหาสุขภาพจิตของปัจเจกบุคคล ที่ไม่สามารถปรับความคิด ความรู้สึกให้เท่าทันกับเหตุการณ์ หรือเรื่องราวที่มากระทบได้
อะไรจะเกิดอะไรจะสูญเสีย อะไรจะเลวร้ายขนาดไหน เรายังโชคดีที่ยังไม่เคยเจอปรมาณูลงสักลูกเลย
ญี่ปุ่น ที่บาดแผลทางกายนับไม่ถ้วน แถมบาดแผลทางใจยังคงอยู่ถึงปัจจุบัน แต่ก็ยังสามารถพัฒนาโครงสร้างทางกายภาพให้กลับมาเจริญได้อีกครั้ง
เกาหลีใต้ สู้รบมายาวนานตลอดหลายศตวรรษ ก็ยังเจริญไม่แพ้กัน
เกาหลีใต้ สู้รบมายาวนานตลอดหลายศตวรรษ ก็ยังเจริญไม่แพ้กัน
ยุโรปอเมริกา ล้วนแล้วแต่บาดเจ็บกันมาทั้งนั้น
ทุกวันนี้ประเทศเหล่านั้น ก็แข่งขันเจริญก้าวหน้าไม่หยุดยั้ง
รู้สึกทุกครั้งที่เห็นว่า บ้านเรามีการพัฒนาที่ล้าหลัง ซึ่งไม่น่าจะน้อยกว่า 50 ปีเป็นอย่างน้อย ทุกวันนี้ เราเรียกร้องมองหาผู้นำและคนที่จะมาแก้ปัญหา แต่คนที่จะแก้ปัญหาได้ ก็คือ คนไทยอย่างเราๆ นี่แหละหากมุ่งมั่นกันจริงๆ ก็จะกลับมาดีเองได้ ไม่มีอะไรที่พวกนักการเมือง สามารถทำร้ายประเทศชาติได้มากขนาดนั้น ยังเชื่อว่ามีคนดีมากกว่าคนเลว และเชื่อว่า สิ่งที่จะทำให้ประเทศล้าหลัง ไม่พัฒนา ก็คือ จิตใจที่ขาดการดูแลและปล่อยให้ความทุกข์บั่นทอนทุกวันต่างหาก
คนประเภทไหนบ้าง...หรือคุณเองก็น่าจะลองถามตัวเองว่า เป็นคนที่ทำให้การเมืองมีอิทธิพลต่อชีวิตมากเกินไปหรือเปล่า เช่น นิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้น ขาดการให้อภัย ขาดความยืดหยุ่น หลงยึดติดอยู่กับความคิดตนเอง หูเบา ใครพูด ใครปั่นหัวก็เชื่อไปหมด ขาดความรู้ ความพากเพียรในการห เหตุผลกับสิ่งต่างๆ ที่เข้ามาในสมอง โดยเฉพาะการหมกมุ่นอยู่กับการเสพข่าวรายวัน
นี่ยังไม่นับรวมสำหรับคนที่ป่วยๆ เช่น เป็นโรคจิตโรคอารมณ์ แปรปรวนทั้งหลาย สะกิดหน่อยเป็นไม่ได้ อารมณ์พุ่งพล่านจนแทบจะเบรกไม่ได้เลย
รู้สึกทุกครั้งที่เห็นว่า บ้านเรามีการพัฒนาที่ล้าหลัง ซึ่งไม่น่าจะน้อยกว่า 50 ปีเป็นอย่างน้อย ทุกวันนี้ เราเรียกร้องมองหาผู้นำและคนที่จะมาแก้ปัญหา แต่คนที่จะแก้ปัญหาได้ ก็คือ คนไทยอย่างเราๆ นี่แหละหากมุ่งมั่นกันจริงๆ ก็จะกลับมาดีเองได้ ไม่มีอะไรที่พวกนักการเมือง สามารถทำร้ายประเทศชาติได้มากขนาดนั้น ยังเชื่อว่ามีคนดีมากกว่าคนเลว และเชื่อว่า สิ่งที่จะทำให้ประเทศล้าหลัง ไม่พัฒนา ก็คือ จิตใจที่ขาดการดูแลและปล่อยให้ความทุกข์บั่นทอนทุกวันต่างหาก
คนประเภทไหนบ้าง...หรือคุณเองก็น่าจะลองถามตัวเองว่า เป็นคนที่ทำให้การเมืองมีอิทธิพลต่อชีวิตมากเกินไปหรือเปล่า เช่น นิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้น ขาดการให้อภัย ขาดความยืดหยุ่น หลงยึดติดอยู่กับความคิดตนเอง หูเบา ใครพูด ใครปั่นหัวก็เชื่อไปหมด ขาดความรู้ ความพากเพียรในการห เหตุผลกับสิ่งต่างๆ ที่เข้ามาในสมอง โดยเฉพาะการหมกมุ่นอยู่กับการเสพข่าวรายวัน
นี่ยังไม่นับรวมสำหรับคนที่ป่วยๆ เช่น เป็นโรคจิตโรคอารมณ์ แปรปรวนทั้งหลาย สะกิดหน่อยเป็นไม่ได้ อารมณ์พุ่งพล่านจนแทบจะเบรกไม่ได้เลย
คนเหล่านี้ หากไม่ได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง มักทำให้เรื่องราวและชีวิต ไปจบที่โรงพักเสมอๆ ถ้าโชคดีหน่อยตำรวจก็จับส่ง รพ. จิตเวช ให้หมอลองตรวจวินิจฉัยดูว่า เกิดอะไรขึ้น ถึงยอมเป็นเหยื่ออารมณ์ทางการเมืองกันได้มากมายขนาดนั้น
จริงๆแล้ว การเมืองไม่ใช่เรื่องเครียด เราเองต่างหากที่ “เครียด” จริงมั้ย.!!!
จริงๆแล้ว การเมืองไม่ใช่เรื่องเครียด เราเองต่างหากที่ “เครียด” จริงมั้ย.!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น